ตุ๊กตาโครเชต -

       ทำไมช่วงนี้ทำตุ๊กตาออกมาหน้าตา โหดๆ เจ้าเลห์

อะไรสำคัณ

ระหว่างขับรถไปทำงาน เสียงโทรศัพท์ดัง รับไม่ได้แน่ๆ อยู่แล้ว คิดว่าเป็นเด็กที่ทำงานโทรมาลาหยุดงาน เดี๋ยวถึงที่ทำงานค่อยดูว่าเป็นใคร อาจจะเป็นหรงหรือตอร์เพราะ 2 คนนี้ลางานบ่อยกว่าคนอื่น ถ้าเป็นตอร์ ควรจะทำอะไรต่อได้หรือยัง เพระพูดแล้ว เตือนแล้ว ก็ยังมีเรื่องส่วนตัวต้องลางานไปทำอยู่เสมอๆ ตั้งแต่มีแผนกนี้มาไม่เคยสถิติการหยุดลามากอย่างนี้มาก่อน จนกระทั้งมีตอร์มีทำงานด้วย ครั้งสุดท้ายเมื่อต้นเดือน ตอร์บอกว่า “ผมต้องบอกพี่ว่า ผมจะลางาน 2 วัน” ผมต้องบอกพี่ ไม่ใช่ “ผมขอลางาน”  เหมือนทุกครั้งที่เคยบอก เมื่อต้องการหยุดงาน แสดงว่าตัวเองก็รู้ตัว แต่ไม่แน่ใจว่า รู้ว่าตัวเองบกพร่องหรือรู้ว่าเราไม่พอใจ

โทรศัพท์ดังอยู่นานไม่หยุด หรือจะเป็นแม่ น้ำผึ้งเป็นอะไรหรือปล่าว เมื่อคืนแม่พึงโทรมาบอกว่าน้ำผึ้งบ่นป่วย จอดรถได้แล้วต้องโทรกลับ หรือเป็นเจ้านาย ต้องการสั่งงาน ต้องรีบโทรกลับเมื่อจอดรถได้เหมือนกัน

พึ่งรู้สึกตัวเองว่าให้ความสำคัณกับเจ้านายเท่ากับแม่ เจ้านายไม่ใช่งาน เพราะขณะที่คิดว่าเป็นพนักงานโทรมา ไม่ได้คิดว่าจะโทรกลับ จะรอให้โทรมาใหม่เอง

         บ้างครั้งเราให้ความสำคัณกับอะไร หรือใครโดยที่เราก็ไม่รู้ตัว ในขณะที่สิ่งที่เราคิดว่าเราให้ความสำคัณน้อย กลับเป็นสิ่งที่เราให้เวลามาก คิดมาก กวนใจเรามากที่สุด

NoteBook ใหม่

ได้ NoteBook ใหม่ แต่เข้า FaceBook ไม่ได้

กลับมา

กลับมาหลังจาก ทิ้ง  blog อยู่กับ Facebook เกือบปี
แต่เริ่มรู้สึกว่า Facebook เป็นส่วนตัวน้อยกว่า blog มีเรื่องที่ต้องคิด มีกฏ กติกา มารายาท มีการอ่าน ติดตามโดยคนอื่นๆ ด้วย ซึ่งไม่ใช่วัตถุประสงค์ในการบันทึดของตัวเอง ซึ่งบางครั้งเพื่อบันทึกเหตุการณ์ที่สนใจ เรื่องที่สนใจ บันทึกความทรงจำ หรือกระทั้งระบายอารมณ์
เมื่อความเป็นส่วนตัวบน facebook น้อยลงก็กลับมาหา blogger
 facebook สำหรับสื่อสารกับผู้อื่น
blogger สำหรับ บันทึกเหตุการณ์ชีวิต
ใช้หรือปล่าวนะ