คนดีผีคุ้ม เฮ้อ รอดไป

คุณฟลาว์ ออกไปปนอกบริษัท และโทรเข้ามือถือของยูฮัน "บริษัท xxxx เข้ามาเกี่ยวอะไรด้วย" น้ำเสียงหงุดหงิดเต็มที่
"บริษัทอะไรนะค่ะ ?" จะมาไม้ไหนนี่
"บริษัท XXX รู้ไม๊ ท่านประธานสั่งห้ามซื้อขายกับบริษัท XXXX"
"คุณฟลาว์ พูดเรื่องอะไร ดิฉันไม่เข้าใจ"
"ก็สัญญาที่คุณส่งมาให้พี่"
"สัญญาเกี่ยวกับอะไรค่ะ"
"คุณเป็นอะไรไป ถามอะไรอย่างนั้น" เสียงเยาะเย้ย สะใจเต็มที่
"ดิฉันยังไม่ได้อ่านสัญญา สัญญาอะไรค่ะ" อะไรกันว่ะนี้
"คุณยังไม่ได้อ่านแล้วคุณส่งมาให้พี่่เนี่ยนะ (มึงไม่รอดแน่)"
"ดิฉันไม่ได้ส่งสัญญาอะไรให้คุณฟลาว์" เสียงเริ่มสั่น ด้วยความโมโห
"ก็สัญญาที่คุณส่งให้จระเข้ เมื่อวาน" ยูฮันคิดว่าได้ยินเสียงหัวเราะเยือกเย็นของแม่มด อ้อที่แท้ก็นังยักษ์นี้เอง ความโมโหเเข้ามาแทนที่ ดีกรีเดียวกับความงง
"ดิฉันไม่ได้ส่งสัญญาให้คุณจระเข้า" รู้สึกว่าสัญญาณโทรศัพท์ถูกเปลี่ยนเป็น Hand Free "ดิฉันบอกคุณจระเข้ ว่าบริษัท YYY ขอเอกสารเพื่อทำสัญญา และ ส่งรายการเอกสารที่ต้องส่งให้" เสียงสั่นมากขึ้นตามระดับของความโกรธ (อันนี้ต้องปรับปรุง) ไม่มีเสียงตอบจากปลายทาง คงปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรดี
"อ้อ พี่เข้าใจผิด" เสียงอ่อนลง "คุณอยากเห็นสัญญาก่อนหรือปล่าว"
"ถ้าเอ็งส่งมาข้าก็อ่าน" อันนี้คิดในใจ "อ่านก็ได้ค่ะ"

ไชโย! คนดีผีคุ้ม..