ทำลายจิตใจ ด้วยคำพูดมากที่สุด
ทำไมจะต้องโต้แย้ง
โต้แย้ง ตรงที่สุด
แนะนำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ก็เห็นความเห็นแก่ตัวตลอดเวลา
เอาเปรียบ
เรียกร้อง
แต่เมื่อให้กับคนอื่น กลับซ้ำเดิมว่าซื่อ หรืออาจใช้คำรุนแรงจนรู้สึกว่าโง่
ลืมไปแล้วหรือว่าเคยพูดอะไรไว้ ทำไมขอให้ทำในสิ่งที่เคยบอกไม่ให้ทำกับคนอื่น
อยากรักจนไม่มีสติ ให้เหมือนที่เค้าบอกว่าความรักทำไรคนตาบอด จนทำให้สามารถเห็นดีด้วยทุกอย่าง
หรือเข้มแข็งจนไม่เสทือนใจกับเรื่องพวกนี้อีก
ทำอย่างไรจึงจะไม่สับสนอย่างนี้
อย่างไร
อย่างไร
อย่างไร
ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ก็ รอ รอ รอ รอ รอ รอ
เวลาเป็นสิ่งมหัศจรรเสมือน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น